Προσωπικό μήνυμα του διαχειριστή

Το ΣΤΑΥΡΟ-ΛΕΞΟ είναι προσωπική δουλειά ετών ολόκληρων (ξεκινήσαμε τον Οκτώβριο του 2010!) και σαν παιδί μου θα συνεχίσει να υπάρχει και να προσφέρει γνώσεις, παιδεία και απόψεις για όλα τα θέματα που ενδιαφέρουν πρωτίστως εμένα τον ίδιο. Ο τίτλος άλλωστε μιλάει για Σταύρου Λέξις, επομένως η υπογραφή μου βρίσκεται παντού σε αυτό το blog.
Μέσα στα χρόνια που πέρασαν ο χρόνος μειώθηκε και τα ενδιαφέροντά μου αυξήθηκαν. Απέκτησα μια υπέροχη οικογένεια και η συγγραφή μπήκε στη ζωή μου. Τα πρώτα μου έργα είναι ήδη εκεί έξω. Εδώ θα βρείτε και τη σελίδα των εκδόσεών μας, καθώς και την προσωπική μου σελίδα ως συγγραφέας. Σας περιμένω να συναντήθουμε σε όποιο από τα ταξίδια αυτά προτιμάτε.
Με παρηγορεί πως η επιλογή μου για διαχρονικά άρθρα από το διαδίκτυο ήταν σωστή, καθώς τόσα χρόνια μετά το ενδιαφέρον μένει αμείωτο από εσάς για τα θέματα που έχουν αναρτηθεί.
Σας ευχαριστώ για το ενδιαφέρον, ενισχύει το ενδιαφέρον μου για να συνεχίσω να κάνω όλα όσα αγαπάω.

Σταύρος

Τετάρτη 13 Μαΐου 2015

Κι εσύ που λες πως είσαι καλλιτέχνις, είσαι;

Προς τον επώνυμο τραγουδιστή, προς τον ανώνυμο καθημερινό άνθρωπο.
Πολλή κουβέντα κάνεις για το ποιος είναι Έλληνας, για το ποιος είναι καλλιτέχνις, για το ποιος είναι άνθρωπος γενικά.
Πολλή κουβέντα κάνεις και ξέρεις τα πάντα. Κι έχεις ανθρώπους γύρω σου να συμφωνούν, να διαφωνούν. Να σου λένε να κάνεις κουμάντο στο σπίτι σου, να τους λες και να σου λένε.

Τετάρτη 25 Μαρτίου 2015

Ήρωες και «ήρωες»

Ξημερώνει μια μέρα που στην Ελλάδα θα τιμήσουμε(;) τους ήρωες του 1821. Με αφορμή αυτή την επέτειο, αναρωτήθηκα τι είναι αυτό που τους έκανε ήρωες. Η απάντηση είναι εύκολη, σωστά; Μα φυσικά και είναι. Ήταν άνθρωποι που απαρνήθηκαν τα πάντα, ύψωσαν το ανάστημα τους απέναντι σε μια αυτοκρατορία και όταν όλοι ήταν εναντίον τους, εκείνοι συνέχισαν μέχρι κάποιοι -λίγοι στην αρχή, περισσότεροι αργότερα- να τους υπολογίσουν. Από αυτούς τους λίγους, έχουμε εμείς την ευκαιρία σήμερα να μιλάμε για ελευθερία για σύνταγμα, νόμους, δικαιώματα και να έχουμε άποψη για τα πάντα. Χάρη σε εκείνους έχουμε τη δυνατότητα να καθόμαστε πίσω από έναν υπολογιστή και να γράφουμε ελληνικά, να καρφώνουμε και να σχολιάζουμε τον διπλανό μας, έχουμε τη δυνατότητα να βγάλουμε τον χειρότερο εαυτό μας. 

Τρίτη 17 Φεβρουαρίου 2015

Ποίηση από τα χέρια της γιαγιάς μου!

Εδώ και πολύ καιρό η γιαγιά μου, μια γυναίκα 80 ετών που έχει τελειώσει μέχρι και την τρίτη δημοτικού, μου ζητάει συνεχώς να πάρω κάποια από τα ποίηματά της «να τα ανεβάσεις εκεί στο κομπιούτερ να τα διαβάσει ο κόσμος.». Λόγω δικής μου αμέλειας συνεχώς το αφήνω και το αναβάλλω. Σήμερα είπα λοιπόν να το κάνω.
Ανεβάζω δύο από τα ποιήματά της, πολιτικού περιεχομένου, αν και η αλλαγή κυβέρνησης με πρόλαβε, μιας και αναφέρεται στην προηγούμενη! Αν ήταν θέατρο θα ζητούσα να τη χειροκροτήσετε, εδώ όμως φτάνει να τα διαβάσετε εσείς εδώ στο κομπιούτερ!
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...